بنام نزدیکترین
در ورای شهر
کنار تیغهای تیز آسمانی
کور سویی از سیاهی
تنها
جا مانده از دورانی نزدیک
فاصله‌ها را طی می‌کند
نزدیکتر از هر دوری
دورتر از همه‌ی نزدیکان
شهری در غوغای بی تو
تو برای کی و کجا
آبهایی که جریان دارند
چون به انتها رسیدند به پرواز در آمدند
مرغابیهای دشت غم
نزدیک قدمهایم می‌کنند جیر جیر
سگی واق واق کنان در کوی چهار فرسنگ
رگی باریک از حیات
فاصله‌ها را می‌برد
نزدیک می‌شود
انگار همین دیروز
فردا را کنار زد
نزدیک
فاصله‌ای به اندازه هیچ
